W 1898 roku, podczas wykopalisk prowadzonych w położonym o 100 kilometrów na południe od Kairu Kahun, słynny brytyjski archeolog Flinders Petrie odnalazł papirus, który rozpoczynał się słowami: „Lek dla kobiety, która cierpi na […]”. Szybko ustalono, że dotyczył wyłącznie chorób kobiecych i powstał ponad 2100 lat przed naszą erą.
Pszenica i jęczmień powiedzą ci prawdę?
Po jego odczytaniu okazało się, że poza opisami różnych dolegliwości oraz sposobów ich leczenia znajdowała się tam również wskazówka, jak na wczesnym etapie rozpoznać, czy kobieta jest w ciąży. Dodatkowo papirus zawierał informację o tym, do jakiej metody uciekali się medycy nad Nilem, aby ustalić płeć dziecka przed jego narodzeniem. Jak czytamy w książce "Dawna medycyna" Jürgena Thorwalda, antyczna porada wyglądała następująco:
Musisz włożyć do płóciennego woreczka pszenicę i jęczmień. Kobieta ma na to codziennie oddać swój mocz […]. Jeśli oba zboża kiełkują, będzie rodziła. Jeśli kiełkuje pszenica — urodzi chłopca, jeśli jęczmień kiełkuje — będzie córka. Jeśli żadne ziarno nie kiełkuje, nie będzie rodziła.
Przyznacie, że nie brzmi zbyt przekonująco. Ot, kolejny zabobon nie mający żadnego pokrycia w rzeczywistości. Być może podobnego zdania był Julius Manger z Instytutu Farmakologii w Würzburgu, który w 1939 roku postanowił wreszcie przetestować starożytną metodę. I, o dziwo, jak podkreśla w swojej książce Thorwald:
(…) ku zdumieniu fachowców dowiódł, że mocz kobiet ciężarnych, które później rodziły chłopców, istotnie przyspieszał wzrost pszenicy, a mocz ciężarnej rodzącej później dziewczynki — jęczmienia.
A może to tylko przypadek? Jak zaznaczył sam Thorwald, w kolejnym przekładzie papirusu inny tłumacz "przestawił po prostu słowa: pszenica i jęczmień, a egipskie przewidywania dotyczące urodzenia chłopca czy dziewczynki wyjaśnił tym, że w języku egipskim jęczmień był rodzaju męskiego, a pszenica żeńskiego".
Chcesz poznać więcej fascynujących historii? Na łamach portalu WielkaHistoria.pl przeczytasz również o tym dlaczego Ludwikowi XIV już za życia zgniła szczęka.
Rafał Kuzak - Historyk, specjalista od dziejów przedwojennej Polski, mitów i przekłamań. Współautor książki „Wielka Księga Armii Krajowej”. Zastępca redaktora naczelnego WielkiejHISTORII. Zajmuje się również fotoedycją książek historycznych, przygotowywaniem indeksów i weryfikacją merytoryczną publikacji.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
