Nic nie wskazywało na to, że słuchacze spoza Jamajki docenią reggae. Bob Marley nagrał wielki przebój w 1974 roku. Potem wraz z zespołem The Waliers wyruszył w trasę koncertową po Wielkiej Brytanii. Brytyjscy słuchacze nie byli jednak przygotowani na nową muzykę. Marley postanowił popracować na brzmieniem i w 1975 roku zarejestrował wersję koncertową "No woman no cry". Tym razem się udało.
Bilety na koncerty Boba Marleya & The Wailers sprzedawały się jak ciepłe bułeczki. Występy jamajskiego artysty były wyjątkowe, gdyż jako jeden z pierwszych muzyków sprawił, że przy dźwiękach bawili się i biali, i czarni, co jak na tamte czasy były wydarzeniem bezprecedensowym.
*Bob Marley zawsze pamiętał o bliskich. *Jako współautora kompozycji "No woman no cry" wokalista wymienił przyjaciela Vincenta Forda, z którym wychował się w getcie Trenchtown w Kingston. Tantiemy z wielkiego przeboju, że Ford mógł się utrzymać i wciąż prowadzić uliczną kuchnię polową.
Tekst utworu gloryfikuje kobiety. Basista The Wailers Aston "Family Man" Barret w jednym z wywiadów stwierdził, że "No woman no cry" jest o silnych kobietach, które potrafią odnaleźć się w kryzysowej sytuacji. Chociaż słowa piosenki mówią o ciężkim życiu na Jamajce, to jednak główną myślą utworu jest zapewnienie, że "wszystko będzie w porządku".
Hit Jamajczyka zachwycił Stinga. Brytyjski wokalista w swojej książce przyznał, że wykorzystał akordy przeboju Marleya w utworze The Police "So Lonely". Poza Stingiem jeszcze wiele innych zespołów wzięło na warsztat "No woman no cry" - Pearl Jam, The Fugees, Linkin Park czy nawet polski T. Love, który wykonuje przebój Marleya na koncertach.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
