„Dobry, zły i brzydki” to trzecia część przygód Deadpoola. Komiks przynosi dużo zmian. Największym zaskoczeniem jest sam scenariusz. Duet Brian Posehn i Gerry Duggan postawił tym razem na dramat. Oczywiście dalej nie brakuje gagów, a Deadpool ma cięty i specyficzny dowcip, ale sama historia ma zdecydowanie poważny ton. Jest też dość brutalna, a zmiana konwencji sprawia, że przemoc i śmierć stają się bardziej realne.
Początek komiksu nie zapowiada takiej zmiany, bo otwiera go utrzymana w stylu komiksów z lat 70. XX wieku klasyczna fabuła o walce z przestępczością. Scott Koblish wspierany przez kolorystę Vala Staplesa rysuje Deadpoola z afro, a sama historia jest pulpowa, choć przemyślana. Biały alfons z laską, która zamienia ludzi w kamień, jako superłotr tylko podkreśla jej prześmiewczy charakter. Tym większym zaskoczeniem jest rozwinięcie (i doprowadzenie do finału) wątku o pobieraniu tkanek.
*Deadpool orientuje się, że ktoś go usypiai kradnie jego krew czy narządy. *Kiedy oni już wiedzą, że on wie o nich, zaczyna się krwawy pościg za najemnikiem. Deadpool szuka pomocy u Kapitana Ameryki i Wolverine’a. Razem trafiają do Korei Północnej, gdzie prowadzone są przerażające badania nad mutantami…
Ta historia jest naprawdę mocna i napisana na serio. Deadpool śmieje się jedyne przez łzy, a dramat na wielowymiarowy charakter. Na wiele sposobów cierpi wiele osób, a ich ból tworzy system naczyń połączonych. Scenarzyści zadbali, żeby bohaterowie, także drugoplanowi, stawali przed wyborami, które często przypominają sytuację Antygony.
Druga fabuła jest mocniejsza. Wydarzenia nie są zerowane na końcu zeszytu, jak ma to miejsce w superbohaterskich komiksach, a śmierć oznacza faktycznie śmierć. Dobrze oddano też atmosferę osaczenia i lęku. Naprawdę świetna odsłona przygód Deadpoola.
Łukasz Chmielewski
Widziałeś lub słyszałeś coś ciekawego? Poinformuj nas, nakręć film, zrób zdjęcie i wyślij na redakcjao2@grupawp.pl.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
