Rama H - co to jest i czym się różni od wielkiej płyty?

Rama H - co to jest?

Rama H to technologia wznoszenia budynków wielorodzinnych, popularna w Polsce w II. połowie XX wieku. Nazwa Rama H pochodzi właśnie od kształtu tej konstrukcji, która swoim wyglądem przypomina literę "H". Ta żelbetonowa konstrukcja bazuje na prefabrykowanych słupach, belkach i płytach stropowych. Słupy i poziome belki stanowią podstawę do położenia płyt stropowych, które zresztą bywają widoczne gołym okiem w wielu mieszkaniach.

Czytaj także: Testament notarialny – ile kosztuje?

Rama H - jak rozpoznać?

Zastosowane materiały i konstrukcja poszczególnych elementów w znaczny sposób upraszczała i przyspieszała wznoszenie budowli. Pracę rozpoczynano od stworzenia wielokondygnacyjnego szkieletu, wypełnianego następnie pustakami bądź cegłami. Budynki w tym stylu są pozbawione ścian nośnych, gdyż zamiast nich mają żelbetonową ramę. Brak ścian nośnych to dość duża zaleta - dzięki temu można aranżować lokal wedle własnych potrzeb. Wypełnienie z pustaków lub cegieł wpływa na temperaturę w pomieszczeniach i hałas - mieszkania są w większości ciche i ciepłe.

Czytaj także: Umowa deweloperska - kto ponosi koszty i ile kosztuje podpisanie umowy u notariusza?

Budynki na ramie H budowano w całkiem sporej od siebie odległości – dzięki czemu między jednym a drugim blokiem jest na tyle dużo przestrzeni, że mieszkańcy nie zaglądają sobie w okna. Są to budynki stosunkowo niskie.

Czytaj także: Jak poprosić o podwyżkę?

Pierwsze powstałe osiedle wybudowane na ramie H znajduje się na warszawskim Muranowie. Mieszkańcy wprowadzili się do tych budynków w 1963 roku.

Rama H a wielka płyta

Rama H i wielka płyta są dwiema odrębnymi technologiami wznoszenia budynków wielorodzinnych. Te konkurencyjne technologie, wykorzystywane głównie w II. połowie XX wieku, dziś rzadko kiedy są stosowane. Rama H uznawana jest za niemal niezniszczalną, zaś wielka płyta ma o wiele gorszą trwałość.

Czytaj także: Zmiana pracy a kredyt hipoteczny

Technologia wielkiej płyty bazuje na założeniu, że budynki wznosi się z gotowych prefabrykatów betonowych. Elementy wytwarzało się w tzw. fabrykach domów, a następnie dostarczało się bezpośrednio na budowę. W taki sposób ściany powstawały ściany zewnętrzne, działowe, nośne, stropy, a nawet schody i szyby windowe.

Wielka płyta jest dość szybkim sposobem budowania, jednak w porównaniu z ramą H jest uznawana za o wiele gorszą pod względem jakości wykonania. W budynkach powstałych w tym systemie często jest kłopot z termoizolacją i wilgocią. Inną wadą tej konstrukcji jest brak możliwości wyburzenia ścian nośnych, a wnętrza lokali często nie są przyjazne do aranżacji.

Czytaj także: Jak oszczędzać pieniądze?