Na facebookowym profilu Kampinoskiego Parku Narodowego pojawił się wpis dotyczący wilka, który jest gatunkiem chronionym w Polsce. Pracownicy KPN podkreślają, że działania ochronne prowadzone na terenach parku przynoszą wymierne rezultaty. Obszar, który jeszcze po II wojnie światowej zdegradowano w dużej mierze do terenów rolniczych zostaje "zwrócony przyrodzie".
Wiecie, że w Puszczy Kampinoskiej mamy dwie (potwierdzone) grupy rodzinne - informują pracownicy KPN.
Wilki - po długiej nieobecności - zostały zaobserwowane w Puszczy Kampinoskiej w 2013 roku. Dwa lata później miały już tu pierwsze młode. Dziś dwie wilcze rodziny znacząco wpływają na stan liczebny i jakościowy dzików, saren i jeleni.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Dlaczego obecność wilków jest tak ważna dla ekosystemu leśnego?
Jak podkreślają pracownicy KPN, wilki polują na zwierzęta kopytne. Ich ofiarami pada szczególna grupa tych zwierząt. Są to przede wszystkim osobniki stare, chore, w takim czy innym stopniu niepełnosprawne, czyli mniej wartościowe dla ekosystemu.
Pozostawiają tym samym w danej populacji osobniki najwartościowsze, posiadające najlepsze cechy (które to osobniki się rozmnażają, sprawiając, że dana subpopulacja jest w lepszej kondycji) - informuje Kampinoski Park Narodowy.
Przez to, że wilki ograniczają stan populacji zwierząt kopytnych, pomagają lasowi bronić się przed nadmiernym zjadaniem go przez gatunki roślinożerne. Nie chodzi tu tylko o tzw. zgryzanie drzew (spędzające sen z powiek parkowcom i leśnikom), ale ograniczanie presji tych gatunków na runo leśne. To nie bez znaczenia.
"Nadmierne zagęszczenie gatunków kopytnych powoduje zadeptywanie runa, skutkuje mniejszą ilością gatunków wzbogacających bioróżnorodność ściółki, runa i podszytu" - informują specjaliści.
W związku z powyższym wilki przyczyniają się do zwiększenia bioróżnorodności lasu, pomagając tym samym gatunkom mniejszych zwierząt występującym w niższych piętrach lasu na rozwój.
Ponadto zwłaszcza w okresie zimowym, resztki z wilczych stołów są doskonałym źródłem pokarmu dla niezliczonych mniejszych istot. Od bezkręgowców, po ptaki i ssaki (sikory, kruki, bieliki, kuny, lisy, borsuki).
Badania naukowe nie pozostawiają wątpliwości, że obecność wilków wpływa na behawior gatunków, na które drapieżniki te polują. Wilki powodują, że np. jelenie i sarny spędzają mniej czasu na żerowaniu (są one bardziej czujne, mniej pewne siebie), co daje lasowi większe szanse na regenerowanie się. Nazywamy to "ekologią strachu" - czytamy na profilu KPN.
Przypominamy, że wilki przebywają najchętniej w miejscach odludnych. Wilki są dużymi drapieżnikami, co nie oznacza, że stwarzają zagrożenie dla nas. Zdrowy wilk (widziany w lesie, czy na polu) nie zaatakuje człowieka.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.