Żmija zygzakowata (Vipera berus) jest jedynym jadowitym wężem w Polsce. Występuje ona na terenie całego kraju, ale szczególnie często można ją spotkać w rejonach leśnych, górskich oraz na terenach podmokłych, takich jak łąki, torfowiska czy bagna.
Gad ten osiąga długość od 50 do 90 cm, choć zdarzają się osobniki większe. Jej najbardziej charakterystyczną cechą jest zygzakowaty wzór na grzbiecie, który nadał jej nazwę. Żmija żmii jednak nierówna - niektóre z nich charakteryzują się bowiem wyjątkowym wyglądem.
Jego oczom ukazała się nie niezwykła żmija
Nadleśnictwo Garwolin opublikowało na swoim profilu na Facebooku nagranie z niezwykłego spotkania. Spotkania, które świadczy o tym, jak wyjątkowo piękna jest otaczająca nas przyroda.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Na nagraniu widzimy żmiję zygzakowatą w odmianie melanistycznej, która charakteryzowała czarnym ubarwieniem.
Żmija zygzakowata w odmianie melanistycznej. Piękna, czarna żmija, bez wyraźnego zygzaka spotkana wczoraj wieczorem na leśnej drodze. Była bardzo niezadowolona z naszego spotkania, co okazywała syczeniem i unoszeniem przedniej części ciała, sygnalizując gotowość do ataku - napisało na Facebooku pod opublikowanym nagraniem Nadleśnictwo Garwolin, Lasy Państwowe.
Odmiana melanistyczna żmiji zygzakowatej
Żmija zygzakowata (Vipera berus) w odmianie melanistycznej to rzadki wariant tego gatunku, charakteryzujący się całkowicie czarnym ubarwieniem. Melanizm, czyli nadmiar melaniny w skórze, sprawia, że te żmije są jednolicie ciemne, bez typowego zygzakowatego wzoru na grzbiecie. Choć wyglądają groźnie, są równie płochliwe jak ich bardziej powszechne, jasno ubarwione odpowiedniki.
Żmije melanistyczne zamieszkują te same tereny, co zwykłe żmije zygzakowate, preferując wilgotne lasy, łąki i zarośla. Ich ciemne ubarwienie może być korzystne w chłodniejszym klimacie, ponieważ lepiej pochłania promienie słoneczne, co pomaga im utrzymać odpowiednią temperaturę ciała.
