W wieku 85 lat zmarł Tomasz Łubieński. Dramaturg, eseista, wieloletni redaktor naczelny miesięcznika "Nowe Książki", taternik i alpinista zostawił po sobie dwóch synów: Macieja (dziennikarza) i Stanisława (publicystę).
Życie Tomasza Łubieńskiego
Tomasz Łubieński przyszedł na świat 18 kwietnia 1938 r. w Warszawie. Podczas II wojny światowej przebywał razem z rodziną pod Dębicą. Uczęszczał do Liceum Ogólnokształcące Towarzystwa Przyjaciół Dzieci nr 1 im. Bolesława Limanowskiego w Warszawie. Następnie studiował historię i polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Już wtedy realizował się w zawodzie - publikował w "Twórczości" i "Współczesności".
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
W latach 60. Tomasz Łubieński przez rok mieszkał we Francji. W latach 70. pracował w tygodniu "Kultura". Od 1978 publikował w czasopiśmie "Res Publica", którego był współzałożycielem. W tym samym roku ukazał się tom esejów "Bić się czy nie bić". W latach 80. XX w. publikacje Łubieńskiego pojawiały się w czasopismach emigracyjnych "Aneks" i "Zeszyty Literackie".
Od 1989 do 1992 był członkiem redakcji "Tygodnika Solidarność" oraz działaczem "Stowarzyszenia "Wspólnota Polska".
W późniejszych latach Tomasz Łubieński opublikował tom wierszy "Nieobecni mają rację" (1996), przetłumaczył fragmenty "Boskiej komedii" Dantego i opublikował książki prozatorskie - "Wszystko w rodzinie" (2004) i "Turnus" (2012).
Czytaj więcej: Legenda UFC wybudzona ze śpiączki. Przytulił już córki.
W 2005 Tomasz Łubieński otrzymał nagrodę literacką im. Władysława Reymonta. Rok później prezydent Lech Kaczyński odznaczył prozaika Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2016 Łubieński nie przyjął natomiast nadanego mu przez ministra Piotra Glińskiego Srebrnego Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis
Informację o śmierci Tomasza Łubieńskiego przekazał w piątek Instytut Książki.
