Podczas obserwacji naukowcy z Akiz Wildlife Farm w Ćottogram w Bangladeszu zauważyli, jak pyton birmański, mierzący około 3 metry długości, zaczął oplatać się wokół pytona siatkowanego. Ku zaskoczeniu badaczy, po kilku chwilach przystąpił do połknięcia swojego przeciwnika, zaczynając od ogona.
Jak podaje "Reptiles and Amphibians", proces ten trwał około dwóch godzin, co świadczy o ogromnym wysiłku, jaki musiał włożyć wąż, aby pochłonąć tak dużą zdobycz. To, co zaskoczyło naukowców, to fakt, że na farmie były dostępne inne, bardziej odpowiednie źródła pożywienia dla obu węży.
Warto dodać, że zarówno pyton birmański, jak i pyton siatkowany są gatunkami zagrożonymi, wpisanymi na Czerwoną Listę IUCN, co czyni to zdarzenie jeszcze bardziej intrygującym.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Pyton birmański, osiągający do 16 metrów długości, jest powszechnie spotykany na terenie całego Bangladeszu. Z kolei pyton siatkowany, uważany za najdłuższego węża na świecie, może dorastać do 22 metrów i jest obecny głównie w regionach Sylhet i Chittagong na wschodzie kraju. Oba te gatunki występują w rejonie granicznym między Indiami a Myanmar.
Dlaczego pyton połknął drugiego pytona?
Tereny, gdzie doszło do incydentu, oprócz węży, zamieszkuje wiele innych gatunków zwierząt, takich jak jaszczurki, gryzonie, małpy, małe drapieżniki, jelenie czy dziki, które stanowią potencjalną zdobycz dla tych gigantycznych węży.
Co ciekawe, po zdarzeniu naukowcy przeprowadzili liczenie kurczaków żyjących na farmie Akiz i stwierdzili, że żaden z nich nie został zjedzony przez węże. To przemawia za tym, że zaistniały incydent mógł być wynikiem sporu terytorialnego między dwoma gadami.
Czytaj więcej: W USA złapali monstrum. Pięciu mężczyzn walczyło, by go usidlić.
Obserwacja ta jest prawdopodobnie pierwszym udokumentowanym przypadkiem, w którym pyton birmański pożera pytona siatkowanego. Naukowcy nadal analizują to zdarzenie, aby lepiej zrozumieć mechanizmy, które mogły doprowadzić do takiego starcia, mając na uwadze, że oba te gatunki są kluczowe dla ekosystemów, w których występują.
To odkrycie może pomóc w lepszym zrozumieniu interakcji między różnymi gatunkami węży i ich zachowań w warunkach naturalnych.
