Według relacji 28-letniego Litwinienki do moskiewskiego mieszkania, w którym jest zameldowany wraz z rodziną, przyszło dwóch pracowników wojskowej komisji poborowej. Stało się to w połowie października, mniej więcej miesiąc po rozpoczęciu "częściowej" mobilizacji ogłoszonej przez Władimira Putina.
Chcieli wręczyć mu wezwanie do wojska
Litwinienko jednak nie mieszkał w tym mieszkaniu od ponad 20 lat. O tym, że wojskowi szukają 28-latka, dowiedzieli się przyjaciele rodziny, którzy mieszkają tam obecnie. - Moja matka i ja uciekliśmy z ojcem, otrzymaliśmy azyl polityczny w Wielkiej Brytanii, a następnie byliśmy świadkami jego powolnej i bolesnej śmierci - pisze syn Aleksandra Litwinienki.
Otrucie swojego ojca nazwał w blogu na "The Guardian" "mikroskopijną bronią nuklearną". Zapewnia, że aby nigdy nie wróci do kraju, "który ich zrodził i tak nienawidzi bez powodu". - A jednak mimo wszystko wojsko przybyło pod adres, pod którym nie mieszkałem od dwóch dekad, i szczerze chciał mnie zabrać na front - pisze oburzony Litwinienko.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Otrucie Litwinienki
Aleksandr Litwinienko był podpułkownikiem KGB, a później FSB, który występował przeciw polityce prowadzonej przez prezydenta Rosji Władimira Putina, szczególnie w odniesieniu do Czeczenii. 1 listopada 2006, w okresie, kiedy prowadził dochodzenie w sprawie śmierci Anny Politkowskiej, nagle źle się poczuł.
Litwinienko, w ciężkim stanie, trafił do szpitala, z którego wyszedł po kilku dniach. Szybko jednak tam wrócił z objawami ciężkiego zatrucia nieznaną substancją. Zmarł w nocy z 23 na 24 listopada 2006 roku.
Czytaj także: Rosyjska "flota cieni". Tak po cichu chcą ominąć sankcje
"Putin zatwierdził morderstwo"
4 listopada brytyjskie służby medyczne podały, że w organizmie Litwinienki nie znaleziono talu, ale silnie radioaktywny i toksyczny izotop polonu 210. Polon został mu podany w herbacie. W styczniu 2016 BBC podało wyniki brytyjskiego śledztwa, które stwierdziło że "prezydent Putin prawdopodobnie zatwierdził morderstwo Litwinienki", motywem miała być wzajemna niechęć na gruncie osobistym.
