Bioindykatory to organizmy roślinne i zwierzęce cechujące się zróżnicowaną wrażliwością i charakterystyczną reakcją na działanie czynników środowiska. Są to zazwyczaj gatunki o małym zakresie tolerancji na oddziaływanie substancji zanieczyszczających, np. metali ciężkich.
W przypadku zanieczyszczeń powietrza takimi bioindykatorami są porosty, głównie te występujące na korze drzew.
Obserwując je, możemy w prosty sposób stwierdzić czy powietrze na danym obszarze jest zanieczyszczone dwutlenkiem siarki i związkami azotu, czy też nie. Wysokie stężenie zanieczyszczeń powoduje zanik zielonego barwnika – chlorofilu i tym samym glony nie mogą produkować materii organicznej (zostaje zahamowana fotosynteza) i zamierają - tłumaczą leśnicy Lasów Państwowych.
W Polsce występuje 7 stref czystości powietrza. Drzewo przedstawione na zdjęciu głównym znajduje się w V strefie, czyli tam, gdzie powietrze jest względnie mało zanieczyszczone.
Ciało porostów określa się mianem plechy, która może występować w wielu finezyjnych kształtach:
- plecha proszkowata - można ją porównać do posypki z cukru pudru albo bułki tartej
- plecha skorupiasta - podobna do spękanej ziemi podczas suszy
- plecha łuseczkowata - wygląda jak łuski ryby, mogą mniej lub bardziej odstawać od podłoża
- plecha plakodiowa (rozetowa) - okrągła, a środek ma postać skupiskowy
- plecha listkowata - ma formę listków, ale o nieregularnych kształtach
- plecha krzaczkowata - przypomina drobny "krzak" przyczepiony do kory
- plecha niktowata - tworzy ją pęki nitek różnej długości, przypominają trochę korzenie traw.
Bioindykatory mają duże znaczenie w leśnictwie i rolnictwie, ułatwiają bowiem ocenę wartości siedliska, na podstawie ich obecności można też wyznaczyć np. zasięgi występowania złóż określonych minerałów, typy gleby czy stopień eutrofizacji wód.
Czytaj także: Nagranie z pierwszej komunii. Internauta: "Nie wierzę"
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
