Struktury skalne sprzed milionów lat niczym "puszki po Pringles". Zaskakujące odkrycie
Naukowcy opisali nowy gatunek płazów - Ninumbeehan dookoodukah. Te małe stworzenia, przypominające wyglądem salamandry, znalazły wyjątkowy sposób na przetrwanie 230 mln lat temu w Wyoming. Były to nietypowe nory, kształtem przypominające... puszkę chipsów Pringles.
Płazy tworzyły schronienia przypominające puszki Pringles
Nowe badanie wykazało, że komory zostały zbudowane jako schronienia. Finalnie dla zwierząt, które je tworzyły, stały się pułapką. Zwierzęta utknęły w środku, a następnie skamieniały.
Wszystko działo się w amerykańskim stanie Wyoming, które 230 mln lat temu zmagał się z ekstremalnymi warunkami klimatycznymi. Wielomiesięczne ulewne deszcze zmieniały ziemię w rozmokły teren, a po ich ustaniu natychmiast nadchodziły upały i susze. To wszystko tworzyło warunki wyjątkowo nieprzyjazne dla organizmów zależnych od wilgoci.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Bezcenne odkrycie w Izraelu. Turysta natknął się na naczynie z epoki brązu
Stworzenia nazwane przez naukowców Ninumbeehan dookoodukah konstruowały nory o kształcie sporego pocisku, które zachowały się po dziś dzień.
Skalne "puszki po Pringles"
Odkrycie sięga 2014 roku. Wówczas David Lovelace, naukowiec z University of Wisconsin Geology Museum, badał warstwy skalne w Wyoming. Jego uwagę zwróciły cylindryczne struktury skalne, które kształtem przypominały "puszki po Pringles". Naukowiec szybko zrozumiał, że to skamieniałe nory. Zabrał jedną z nich do laboratorium, gdzie rozłupał ją młotkiem, a w środku odkrył czaszkę z ostrymi zębami. Wpierw myślał, że to krokodyl, ale koleje badania wykazały, że była to czaszka płaza. To zapoczątkowało proces dalszych badań.
Lovelace poprosił o pomoc Jasona Padro, eksperta od skamieniałych płazów z Field Museum. Padro przebadał pozostałe nory i odkrył w nich częściowe szkielety płazów. W sumie zespół odkrył aż 80 nor, z czego w wielu znajdowały się szczątki.
Z badań naukowców wynika, że płazy mierzyły średnio 30 cm długości, miały niewielkie i słabo rozwinięte kończyny i czaszki w kształcie łyżki, które prawdopodobnie wykorzystywały do kopania. W czasie pory deszczowej zamieszkiwały rzeki. Gdy rzeki wysychały, te niezwykłe płazy zagrzebywały się głowami w mulistym podłożu i przechodziły w stan przypominający hibernację, aby przetrwać w ten sposób okres suszy. Nory stawały się grobowcami płazów, gdy zmieniający się brzeg rzeki nie dostarczał im wody, a to doprowadzało do uwięzienia i skamienienia płazów na miliony lat.
