Niesamowitą historię Zareefy Jan przedstawił portal vice.com. 65-letnia suficka poetka mieszkająca w dystrykcie Bandipora w północnym Kaszmirze w Indiach nigdy nie chodziła do szkoły. Pomimo tego, że płynnie posługuje się swoim ojczystym językiem kaszmirskim, to nie potrafi w nim ani czytać, ani pisać. Nie stoi jej to jednak na przeszkodzie w tworzeniu poezji.
Zareefa Jan od wielu lat tworzy swoją poezję. Pomimo braku umiejętności pisania i czytania wymyśliła swój autorski sposób na zapisywanie wierszy. Poetka zapisuje je na kartkach od prawej do lewej strony, posługując się wymyślonym przez siebie systemem znaków. Nieistniejący język, na pierwszy rzut oka wyglądający po prostu jak rząd rysowanych obok siebie kółek, potrafi odczytać tylko sama pomysłodawczyni. Język ten jest dla niej środkiem do archiwizacji tekstu.
Nikt na świecie nie potrafi czytać tych linijek oprócz mojej matki – powiedział dla "Vice" Shafaat Lone, syn Zareefy.
Poetka jest dumna z systemu znaków, który wymyśliła. Dzięki niemu udało jej się zdobyć ogólnoświatowy rozgłos i podziw wśród internautów. Kilka lat zajęło jej zebranie się na odwagę, by opowiedzieć o swoich wierszach najpierw mężowi, a potem dzieciom. Niestety jej system zapisywania nie jest aż tak skuteczny. Przez lata wiele jej dzieł przepadło w zapomnieniu.
Fascynacja Zareefy poezją rozpoczęła się ponad 20 lat temu. Miała wtedy nieco ponad 40 lat i była świeżo upieczoną mężatką. Pewnego dnia poszła po wodę z pobliskiego potoku i - jak wyjaśnia - straciła poczucie otaczającego ją świata. Wpadła w pewnego rodzaju trans. Kiedy się ocknęła, jak twierdzi, jej dzban był potłuczony, a ona była już inną osobą.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
