Wycięto wiekowe jesiony przy budynku Muzeum Wigier w Starym Folwarku. Nie wszystkim spodobała się ta decyzja. Rozgoryczeni mieszkańcy okolic zaczęli domagać się wyjaśnień, dlaczego podjęto decyzję o usunięciu drzew. Zdaniem wielu nie wyglądały one na chore. Inni wytykają, że nie zrobiono potrzebnych badań, by wykluczyć choroby drzew.
Decyzję wyjaśnił Tomasz Huszcza, dyrektor Wigierskiego Parku Narodowego. W odpowiedzi dla "Gazety Wyborczej" podkreślił, że przede wszystkim chodziło o bezpieczeństwo. Spadające gałęzie mogły zrobić niemałą krzywdę. Jego zdaniem jesiony zaczęły umierać z powodu grzyba, który często atakuje te drzewa.
W Europie od lat 90. XX wieku obserwuje się chorobę zamierania jesionów, którą powoduje grzyb Hymenoscyphus fraxineus i która ostatecznie kończy się śmiercią drzew. Podstawowe objawy tej choroby to zamieranie wierzchołków, zamieranie całych gałęzi, zamieranie szczytów gałęzi. Takie objawy wykazywały właśnie wycięte jesiony. Objawy te pojawiły się około 10 lat temu, a ostatnio przybrały na sile. Kilka lat temu spadający konar uszkodził samochód stojący pod jednym z jesionów. Po tym zdarzeniu WPN dwukrotnie usuwał konary - tłumaczy Tomasz Huszcza dla "Gazety Wyborczej".
Czytaj także: Leśnicy apelują o spokój. Niepokojące nagranie z Polski
Dodaje też, że ciągłe podcinanie suchych gałęzi nie zdałoby egzaminu. Drzewa nie miałyby szans na przeżycie. Dlatego całkowite obumarcie drzewa byłoby tylko kwestią czasu. Wycięto w sumie 5 jesionów w wieku 86, 80, 75, 75 i 73 lata. Choć nie przeprowadzono specjalistycznych badań, na podstawie tempa obumierania drzew podjęto decyzję o ich wycince.
Nie wszyscy jednak wierzą w te tłumaczenia. W sieci dyskusja na ten temat wrze. Jedni uważają, że powinno się wykonać badania, inni, że drzewom w ogóle nic nie mogło dolegać. Pojawiają się też głosy na temat okresu wycinki. W wyniku usunięcia drzew dom straciło wiele ptaków.