Serwis IFL Science przypomniał o nietypowej strukturze geologicznej, którą można znaleźć około 6 metrów pod powierzchnią wody u wybrzeży North Bimini na Bahamach. Swoim kształtem przypomina ona zatopioną ścieżkę. Tworzą ją podłużne skaliste boki o długości nawet 4 metrów. "Droga Bimini" została zauważona w 1968 r. przez amerykańskiego lotnika-amatora. W tym samym roku na miejsce dotarli podwodni archeolodzy - Joseph Manson Valentine, Jacques Mayol i Robert Angov.
Odkrycie wywołało sporo emocji. Pozornie prostokątny kształt skał tworzących podwodną "ścieżkę" sprawił natomiast, że zaczęto snuć teorie, jakoby dawniej powstały one przy pomocy ludzkich rąk, a jej ostre brzegi z biegiem czasu zostały wygładzone pod wpływem naturalnej erozji. Niektórzy sugerowali nawet, że to część mitycznej Atlantydy, czyli państwa, które miało leżeć na wyspie znajdującej się na Oceanie Atlantyckim.
W internetowej wersji encyklopedii PWN można znaleźć informacje, że mityczną Atlantydę lokalizowano naprzeciwko słupów Heraklesa. Jest to starożytna grecka nazwa, stosowana wobec Skały Gibraltarskiej, a także góry mieszczącej się po drugiej stronie Cieśniny Gibraltarskiej. Atlantyda miała zostać zniszczona przez trzęsienie ziemi i pochłonięta przez wodę ok. 12 tys. lat temu. Od wieków naukowcy starali się wyjaśnić, czy istnienie wyspy to zwykły mit, czy może faktycznie takie państwo kiedyś funkcjonowało.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo...
Podwodna "Droga Bimini" wzbudziła zainteresowanie właśnie dlatego, że zaczętą ją łączyć z Atlantydą. W tym przypadku badacze są jednak zgodni, iż to nic innego, jak tzw. beachrock, czyli naturalnie utworzona formacja wapienna, która najprawdopodobniej powstała 2,3-3,5 tys. lat temu. Potwierdziły to m.in. badania składu skał i datowanie radiowęglowe, które w 1978 r. przeprowadził Wydział Geologii Uniwersytetu w Miami.
Pomimo obalenia teorii, że droga prowadzi do legendarnej Atlantydy, miejsce cieszy się sporym uznaniem wśród nurków, którzy chętnie przybywają tutaj, aby podziwiać ten wytwór natury.
