Groźna wysypka. Ostrzega, że narządy chorują
Choroby wątroby. Często objawiają się świądem skóry, szczególnie w zaawansowanych stadiach. Wątroba jest odpowiedzialna za detoksykację organizmu i przetwarzanie szeregów substancji, w tym żółci. W przypadku schorzeń wątroby, takich jak marskość czy zapalenie, może dojść do gromadzenia się żółci w organizmie, co z kolei prowadzi do świądu, który może pojawić się na dłoniach czy stopach, ale też innych partiach ciała.
Choroby tarczycy. Zarówno niedoczynność, jak i nadczynność tarczycy wpływają na metabolizm skóry. Niedoczynność tarczycy powoduje, że skóra staje się sucha i szorstka, co często prowadzi do świądu. Z kolei nadczynność tarczycy może zwiększyć przepływ krwi przez skórę, powodując zaczerwienienie i uczucie swędzenia.
Choroby krwi. Nadmierna produkcja czerwonych krwinek prowadzi do zwiększenia przepływu krwi przez naczynia skórne, co może powodować uczucie świądu. Białaczka i inne nowotwory krwi mogą z kolei powodować świąd przez zwiększenie produkcji histaminy, związku chemicznego powodującego reakcje alergiczne.
Niewydolność nerek. Świąd w przebiegu niewydolności nerek może być spowodowany przewlekłym stanem zapalnym, zaburzeniem równowagi w obrębie endogennych opioidów oraz nadmierną aktywacją komórek tucznych i uwalnianiem się histaminy.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Cukrzyca może prowadzić do świądu skóry na kilka sposobów. Przede wszystkim, wysoki poziom glukozy we krwi sprzyja infekcjom skóry, które często objawiają się świądem. Poza tym cukrzyca często prowadzi do przesuszenia skóry.
Stwardnienie rozsiane. To choroba, która atakuje układ nerwowy, a nerwy odgrywają kluczową rolę w odczuwaniu świądu. Dlatego, choć nie jest to najczęstszy objaw, niektóre osoby ze stwardnieniem rozsianym mogą doświadczać przewlekłego świądu.
Zobacz także: Ten rak swędzi. To może być jedyny objaw choroby
Wszystkie te choroby wymagają specjalistycznego leczenia. Doświadczanie świądu bez wyraźnie określonej przez dermatologa przyczyny jest wskazaniem do konsultacji z lekarzem pierwszego kontaktu, który powinien pokierować dalszą diagnostyką.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.