W bobie znajdziemy takie cenne elementy jak witaminy z grupy B, witaminę K, białko, błonnik pokarmowy, magnez, żelazo oraz miedź. Poza tym bób nie zawiera tłuszczu, wspomaga proces odchudzania i obniża zbyt wysokie stężenie złego cholesterolu LDL we krwi. Są jednak osoby, które powinny zrezygnować z jedzenia tej popularnej rośliny strączkowej.
Cukrzyca
Na bób powinni uważać pacjenci z cukrzycą. Dlaczego? Ugotowany bób ma wysoki indeks glikemiczny, przez co może podnosić stężenie glukozy w krwiobiegu diabetyka.
Dna moczanowa
Po bób nie powinny sięgać również osoby chore na dnę moczanową. Bób zawiera puryny, które przyczyniają się do zwiększonej produkcji kwasu moczowego, odkładającego się w narządach i tkankach. Jedzenie bobu jest niewskazane także przy kamicy nerkowej. Nadmierne ilości puryn mogą powodować tworzenie się kamieni i kryształów w drogach moczowych.
Fawizm
Nadmierne spożywanie bobu, a nawet kontakt z jego pyłkiem, u niektórych osób znacznie zwiększa ryzyko fawizmu. Przyczyną rozwoju choroby bobowej, nazywanej również chorobą fasolową, jest mutacja genetyczna powodująca niedobór jednego z enzymów. U pacjentów z fawizmem występuje skrócona żywotność czerwonych krwinek, co w rezultacie może przyczynić się do rozwoju anemii. Do objawów fawizmu zalicza się m.in. bóle brzucha, wymioty, bóle głowy, ból odcinka lędźwiowej kręgosłupa, bladość, żółtaczkę, ciemne zabarwienie moczu i niedokrwistość. Na rozwój tego schorzenia są narażone osoby obciążone genetycznie.
Choroba Parkinsona
Osoby cierpiące na chorobę Parkinsona bardzo często zażywają preparaty medyczne mające w swoim składzie lewodopę. Jest to aminokwas, który w mózgu ulega przemianie w dopaminę. Spożywanie bobu może podnosić stężenie tej substancji w krwiobiegu i wywołać niepożądane konsekwencje zdrowotne.
Kamil Sikora, dziennikarz WP abcZdrowie
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.