Znaczenie wczesnej diagnostyki
Tętniak aorty brzusznej często rozwija się niezauważalnie, nie dając wyraźnych objawów aż do momentu pęknięcia. Ból brzucha lub pleców może być jedynym sygnałem ostrzegawczym. W celu wczesnego wykrycia tętniaka zaleca się regularne badania ultrasonograficzne jamy brzusznej, które są prostym i dostępnym narzędziem diagnostycznym.
Grupy ryzyka
Szczególną uwagę na ryzyko wystąpienia tętniaka aorty brzusznej powinni zwrócić mężczyźni, u których schorzenie to diagnozowane jest znacznie częściej niż u kobiet. Czynnikami ryzyka są również palenie tytoniu, nadciśnienie tętnicze oraz zaburzenia lipidowe. Warto również pamiętać o podłożu genetycznym.
Profilaktyka i badania przesiewowe
Rekomenduje się, aby każda osoba po 50. roku życia poddała się badaniu ultrasonograficznemu jamy brzusznej. Badanie to pozwala na wykrycie nawet małych tętniaków, które mogą być następnie monitorowane i leczone w odpowiednim czasie.
Kiedy konieczna jest interwencja chirurgiczna?
Decyzja o interwencji chirurgicznej zależy od wielu czynników, w tym od rozmiaru tętniaka. Zazwyczaj, gdy średnica tętniaka przekracza 5,5 cm, zalecana jest operacja.
- Przy planowym leczeniu zabiegowym tętniaka śmiertelność wynosi około 3-5 proc. Jest zatem nieporównywalnie mniejsza niż podczas operacji tętniaka już pękniętego, który może doprowadzić do natychmiastowej śmierci lub w ciągu kilku godzin. Śmiertelność ogólna w przypadku takiej operacji sięga 75-80 proc. - mówi profesor Przemysław Nowakowski, chirurg naczyniowy i ordynator Oddziału Chirurgii Naczyniowej Małopolskiego Centrum Sercowo-Naczyniowego PAKS w Chrzanowie w rozmowie z PAP.
Metody leczenia tętniaka aorty brzusznej
W zależności od indywidualnej sytuacji pacjenta stosuje się różne metody leczenia, od klasycznej operacji otwartej po małoinwazyjne zabiegi endowaskularne. Wybór metody leczenia zależy od wielu czynników, w tym od stanu pacjenta, wielkości i lokalizacji tętniaka.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
