Na udar słoneczny, który jest jednym z odmian udaru cieplnego, jesteśmy szczególnie narażeni, kiedy bez odpowiedniej ochrony przebywamy zbyt długo na ostrym słońcu. Dlatego podczas upałów nie powinniśmy wystawiać naszej głowy i ramion na długotrwałe działanie promieniowania UV.
Udar słoneczny zaburza prawidłową termoregulację naszego organizmu i sprawia, że jesteśmy odwodnieni i tracimy sporo cennych elektrolitów. W grupie podwyższonego ryzyka znajdują się dzieci, ludzie w podeszłym wieku i osoby, które latem wykonują ciężką fizyczną pracę na otwartej przestrzeni.
Czynniki mogące przyczynić się do udaru cieplnego to przede wszystkim: duże nasłonecznienie, spożywanie zbyt małej ilości płynów, nieodpowiedni ubiór, kąpiel w gorącej wodzie i przebywanie w gorącym klimacie.
Do pierwszych symptomów, które mogą świadczyć o udarze słonecznym, można zaliczyć m.in.: bóle i zawroty głowy, przewlekłe zmęczenie, osłabienie organizmu, brak energii, uczucie niepokoju, zaczerwienioną skórę, zbyt wysoką temperaturę ciała, zwiotczenie mięśni, wymioty, nudności i dreszcze.
U chorych można również zaobserwować zaburzenia widzenia, mowy, oddychania i równowagi, przyspieszoną akcję serca, a nawet utratę przytomności. Na początkowym etapie rozwoju występuje nadmierne wydzielanie potu, jednak w bardziej zaawansowanym stadium może pojawić się utrata potliwości.
Żadnych z wyżej wymienionych objawów udaru cieplnego nie należy bagatelizować. Jeżeli się pojawią i nie ustąpią samoistnie lub będą się nasilać, należy błyskawicznie zareagować. Jeśli u osoby znajdującej się w naszym najbliższym otoczeniu zauważymy wspomniane symptomy, należy poszkodowanego przenieść w chłodne, zacienione i przewiewne miejsce, zastosować zimne okłady oraz rozpiąć ubranie lub pozbyć się zbędnych części garderoby.
Pacjent z udarem słonecznym powinien regularnie spożywać małe porcje wody z odrobiną soli. W skrajnych przypadkach powinniśmy niezwłocznie zadzwonić na pogotowie.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.