Zespół Cushinga
To schorzenie endokrynologiczne spowodowane przez nadprodukcję kortyzolu i prowadzące do specyficznego dla tego zespołu obrazu klinicznego.
Twarz osoby borykającej się z zespołem Cushinga zaokrągla się, tworząc kształt "księżyca w pełni" (tzw. moon face). U części pacjentów przestają być widoczne małżowiny uszne - oczywiście kiedy patrzy się na nich na wprost.
Charakterystyczne dla tego schorzenia jest również zaczerwienienie policzków i cienka skóra.
Niewydolność nerek
Przewlekłe schorzenie, powodujące zatrzymanie metabolicznych produktów przemiany materii i płynów w organizmie, wiąże się z obrzękami, w tym właśnie obrzękami twarzy. Skóra osób borykających się z tą przypadłością staje się przy tym blada lub szarawa, sucha i swędząca.
Niewydolność wątroby
Również na twarzy pacjentów z niewydolnością wątroby może pojawić się obrzęk. Towarzyszy mu często obecność na policzkach charakterystycznych pajączków wątrobowych, czyli rozszerzonych naczyń krwionośnych.
Skóra i białka oczu osoby z niewydolnością wątroby może nabrać żółtego odcienia.
Choroba Hashimoto
To schorzenie autoimmunologiczne prowadzące do niedoczynności tarczycy, które również może poskutkować zmianami wizualnymi – w tym obrzękiem twarzy oraz suchością i szorstkością skóry. Zmiana może dotyczyć również włosów, które stają się łamliwe i cienkie.
Choroba Gravesa-Basedowa
To autoimmunologiczne schorzenie tarczycy, wiążące się z jej nadczynnością. W przypadku tej choroby zmiany w wyglądzie twarzy obejmują nie tylko obrzęk i zaczerwienienie, ale również wysunięcie do przodu gałek ocznych, a w efekcie – powstanie wytrzeszczu.
Toczeń rumieniowaty układowy
To układowa choroba autoimmunologiczna tkanki łącznej, która charakteryzuje się między innymi rumieniem o kształcie motyla na twarzy. To często jeden z pierwszych zauważalnych objawów choroby i nasila się pod wpływem ekspozycji na słonce.
Zespół Parry'ego-Romberga
To rzadkie schorzenie neurologiczne prowadzi do zaniku tkanek pod skórą w obrębie jednej połowy twarzy, głównie w okolicy żuchwy, policzków i ust. Proces jest zazwyczaj powolny, lecz postępujący i ma istotny wpływ na wygląd twarzy. Druga połowa twarzy na ogół nie zostaje dotknięta żadnymi zmianami.
Diagnostyka i leczenie
Rozpoznawanie wizualnych zmian powiązanych z tymi schorzeniami jest kluczowe dla wczesnej diagnozy i leczenia. W przypadku obserwacji jakichkolwiek zmian sugerujących powyższe schorzenia, zaleca się natychmiastową konsultację z lekarzem - zmiany w wyglądzie są tylko jednym z wielu objawów.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.