Rośnie pod twoim blokiem. Żal nie mieć w apteczce
Babka lancetowata jest byliną, która była wykorzystywana w medycynie ludowej od stuleci, dziś zdarza nam się jednak zapominać o jej zdrowotnych właściwościach. Niesłusznie! Liście babki mają tak szerokie zastosowanie, że — potocznie rzecz ujmując — aż żal nie mieć ich w swojej apteczce.
Babka lancetowata jest wykorzystywana w medycynie ludowej
Właściwości zdrowotne babki lancetowatej
Babka lancetowata (Plantago lanceolata) to powszechnie występująca roślina lecznicza. Żadnego otoczenia się nie boi – od maja do września kwitnie na polach, łąkach, miejskich trawnikach oraz przy drogach.
Brutalne pobicie. Wszystko nagrywali telefonem
Zawiera związki śluzowe, składniki irydoidowe, garbniki, flawonoidy, kwasy organiczne, karoten, witaminy (głównie witaminę C i K), a także minerały (sole sodu, potasu, magnezu i cynku) — warto więc rzucić okiem na pobliski trawnik i zebrać kilka zauważonych liści, jeśli nadarzy się ku temu okazja.
Babka lancetowata ma właściwości ściągające, przeciwzapalne i osłonowe, wzmacnia krzepliwość krwi, przyspiesza gojenie się ran i uszczelnia naczynia krwionośne, łagodzi kaszel, wspomaga leczenie wrzodów żołądka i dwunastnicy i hamuje łagodne biegunki.
Receptura na leczniczy wywar z babki lancetowatej
Składniki:
- 2 łyżki suszonych liści babki lancetowatej (zebrane liście powinny być natychmiast suszone, ponieważ szybko zmieniają kolor, co może wpłynąć na utratę ich właściwości leczniczych),
- 2 szklanki wody.
Sposób przygotowania:
1. W małym garnku zagotuj dwie szklanki wody.
2. Dodaj liście babki lancetowatej do wrzącej wody.
3. Zmniejsz ogień i gotuj na wolnym ogniu przez około 10-15 minut.
4. Wyłącz ogień i odstaw wywar na 10 minut, aby przestygł.
5. Przecedź wywar przez sitko, aby usunąć liście.
W ten sposób przyrządzony wywar można pić dla złagodzenia problemów z górnymi drogami oddechowymi lub kłopotów jelitowych 2-3 razy dziennie. Na ciepło lub na zimno – wedle gustu.
Można używać go również do przemywania oczu (np. podczas zapalenia spojówek), płukać nim głowę tuż po jej umyciu (sprawdza się w walce z łupieżem) oraz przemywać rany i podrażnienia.
