Rozwija się przed 50. Pojawia się ból, swędzenie, choroba wyniszcza stawy

Łuszczycowe zapalenie stawów w większości przypadków rozwija się łagodnie, ale jego ciężki przebieg to ogromne zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta. Choroba może bowiem zajmować oczy, serce, zwiększa ryzyko rozwoju miażdżycy, wyniszcza stawy, a z czasem doprowadza do znacznego ograniczenia sprawności. Dolegliwość atakuje organizm między 20. a 50. rokiem życia, ale może rozwinąć się również u młodszych osób. Łuszczycowe zapalenie stawów to choroba autoimmunologiczna, a jej ryzyko jest wyższe u osób cierpiących na łuszczycę.

Zobacz także: Oczyszcza organizm z toksyn, reguluje poziom cholesterolu. Wystarczy jeść raz w tygodniu

Do głównej przyczyny rozwoju choroby zaliczane są jednak przede wszystkim uwarunkowania genetyczne. Innym czynnikiem wyzwalającym jest przewlekły stres, uraz mechaniczny, jak również zakażenie bakteryjne lub wirusowe, które powodują nieprawidłową odpowiedź układu immunologicznego. Ro rozwoju łuszczycowego zapalenia stawów mogą przyczyniać się też niektóre leki, np. preparaty przeciwko malarii, beta-blokery czy sole litu.

Zobacz także: Niszczy tarczycę, zwiększa ryzyko groźnego nowotworu. Szokujące wyniki badań

Objawy tej choroby są zależne od miejsca jej występowania, ale i przeważającej części chorych na początku pojawiają się objawy skórne łuszczycy. To niestety działa na niekorzyść pacjentów, którzy bardzo często leczą tylko symptomy skórne, nie wiedząc o tym, że ich ciało atakuje również choroba reumatologiczna. Chorzy skarżą się również na ból, obrzęk i sztywność stawów, ból pięt i połączeń żeber z mostkiem i kręgosłupa, jak również ograniczenia związane z ich ruchomością. W kolejnych fazach choroby następuje deformacja stawów. Rozwija się też dna moczanowa.

Zobacz także: Mało znany objaw. Pojawia się, gdy rak jelita grubego atakuje organizm

Pacjenci z łuszczycowym zapaleniem stawów są narażeni również na rozwój chorób układu sercowo-naczyniowego, otyłości, a także innych chorób stawów i zaburzeń depresyjnych. Leczenie musi odbywać się na wielu płaszczyznach. Ważna jest nie tylko farmakoterapia, ale i wsparcie psychologiczne, odpowiednia dieta oraz aktywność fizyczna. Tylko kompleksowe podejście może przynieść ulgę i poprawę jakości życia.