Zmienia działanie mózgu, powoduje otyłość. Unikaj jak ognia
Cukier jest tak samo silnie uzależniający jak papierosy czy alkohol. Wiedzą o tym doskonale osoby, które nie mogą powstrzymać się od jedzenia słodyczy i picia słodkich napojów. Niestety ten kuszący dodatek wpływa negatywnie nie tylko na naszą wagę, ale również wyniszcza nasz mózg.
Niebezpieczne uzależnienie. Co cukier robi z naszym mózgiem?
Nadmiar cukru jest bardzo szkodliwy dla organizmu, a spożywanie zbyt dużej liczby produktów spożywczych, obfitujących w cukier może doprowadzić do otyłości, cukrzycy oraz problemów z zębami. To jednak nie wszystko.
Czytaj także: Po podgrzaniu stają się rakotwórcze. Unikaj ich
Polsat stawia scenę w Toruniu. To wideo pokazuje jej rozmiary
Cukier sieje spustoszenie w całym naszym organizmie. Według naukowców z Western University codzienny jadłospis przepełniony cukrem może silnie wpływać na nasz mózg. Wszechobecny w żywności cukier, a konkretnie glukoza w nim zawarta, wpływa na produkcję dopaminy w mózgu, która odpowiada za odczuwanie przyjemności. Po zjedzeniu słodkiego batonika, nasz organizm odczuwa euforię, która jest nagrodą za dostarczenie cukru. To dlatego chcemy natychmiast powtórzyć tą czynność. Ten prosty mechanizm powoduje u wielu ludzi nieodpartą chęć zajadania się słodyczami.
Zobacz także: Męczy cię życie na diecie? Wypróbuj specjalnego syropu
Nasz mózg jest neuroplastyczny, co oznacza ciągłe zmiany zachodzące w neuronach. Dotyczy to również produkcji w mózgu wcześniej wspomnianej dopaminy. Nasz organizm przyzwyczaja się do jedzenie produktów o wysokiej zawartości cukru i domaga się ich więcej. Jeżeli spożywamy je często, zwiększa się zakres tolerancji na cukier, dlatego potrafimy się tak od niego uzależnić.
Z badań wynika, że dieta bogata w cukier może powodować trudności w podejmowaniu decyzji, większą podatność na uleganie pokusom i zaburzenia w zapamiętywaniu przestrzennym.
Zobacz także: Pyszne, ale rakotwórcze. Nie jedz lepiej
Według Światowej Organizacji Zdrowia, żeby spożywanie cukru było bezpieczne dla naszego organizmu powinien on stanowić mniej niż 10 proc. dziennego zapotrzebowania na kalorie.
