„Eryk Rudy. Opowieść zimowa” to oparta na faktach historia wikinga, który skolonizował Grenlandię. Autor komiksu, Soren Mosdal, nie stara się jednak rekonstruować częściowo legendarnej przeszłości, ale pokazać ją z perspektywy głównego bohatera.
Oczywiście w komiksie odnajdziemy podstawowe fakty historyczne z życia Eryka Rudego, ale są one jedynie narzędziem do snucia opowieści. Dużo miejsca poświęcono także starciu tradycyjnych wierzeń wikingów z ekspansywną chrystianizacją.
Fabuła jest wielowątkowa, co w połączeniu z licznymi bohaterami oraz częstymi zmianami miejsca akcji nie ułatwia lektury. Ostatecznie jednak okazuje się trafionym pomysłem, który pozwala czytelnikowi doświadczyć dwóch rzeczy. Pierwszą jest epicki rozmach historii, drugą możliwość poczucia się jak współuczestnik wyprawy, która trafia na nieznany ląd. Odczucie zagubienia i chęć eksploracji wzajemnie się nakręcają i umożliwiają bycie odkrywcą.
Mosdal bardzo udanie miesza konwencje, przekraczając nieustannie granicę między realizmem a fantastyką. Czasem jest to jedynie zasugerowane, kiedy indziej pokazane wprost. Fabuła jest z jednej strony próbą rekonstrukcji surowości i codzienności życia wikingów. Autor skupia się również na relacjach i emocjach bohaterów. Z drugiej zaś zestawiono to z zabobonem, magią i scenami onirycznymi.
W komiksie faktyczną moc magiczną ma zarówno ksiądz, jak i czarownik. Obaj mogą walczyć na zaklęcia, przyzywając na pomoc Jezusa i Thora. Zyskuje na tym świat komiksu, jak i sama fabuła - stają się spójniejsze i bardziej wyraziste.
Uproszczona i odrealniona, ale wpisująca się w stylistykę autorskiego realizmu kreska Mosdala, jest bardzo mocną stroną komiksu. Rysunki są bardzo ekspresywne, a niektóre kadry wręcz zaskakująco efektowne. Świetnie wypadają także kolory zmieniające się wraz z porą dnia czy roku, podkreślające emocje.
*Autor: Łukasz Chmielewski *
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
