Jej najdłuższy sen trwał sześć miesięcy. Pięć lat temu Beth chciała jedynie zdrzemnąć się na kanapie, ale przez następne pół roku otwierała oczy na najwyżej dwie godziny w ciągu doby. Nawet podczas tych krótkich przebłysków świadomości nie była do końca przytomna.
Kiedy się budzi na kilka godzin dziennie, nie wie, gdzie jest i jest bardzo skołowana – czytamy słowa jej matki Janine w Lad Bible.
W ciągu 5 lat normalnie funkcjonowała najwyżej 14 dni. Jej matka modliła się wówczas, by choroba już nigdy nie powróciła, ale straciła nadzieję, widząc nawrót objawów. Kiedy tak się dzieje, Beth mówi coraz ciszej, chowa się przed światłem i hałasem, aż w końcu zasypia.
Nie wiadomo, co jest przyczyną choroby. W niektórych przypadkach odchodzi samoistnie, kiedy chory ma dwadzieścia kilka lat. Dopóki tak się nie stanie, borykający się z tą przypadłością przesypiają najlepszy etap życia.
Widziałeś lub słyszałeś coś ciekawego? Poinformuj nas, nakręć film, zrób zdjęcie i wyślij na redakcjao2@grupawp.pl.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
