Podczas inauguracji Pucharu Świata w Lillehammer, gdzie mieszka, Tande był gościem specjalnym kanału NRK. Przyznał na antenie, że zarejestrował się jako bezrobotny.
Mam tak mało do zrobienia codziennie, że ciężko jest mi wstać z łóżka, a później, jak już to zrobię, to leżę cały dzień na kanapie. Nie mam żadnych planów, a przyszłość kojarzy mi się z pustką i ciemnością – wyznał były mistrz świata.
Były skoczek narciarski ujawnił też, że jego szanse na rynku pracy są bardzo małe. "Przez lata kariery mało myślałem o wykształceniu i o tym, co będę robił po jej zakończeniu, i teraz jestem w kropce" – przyznał. Dodatkowo Tande cierpi na dysleksję, która utrudniała mu naukę.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Nienawidziłem szkoły i jedynym miejscem, gdzie czułem, że jestem sobą, była skocznia narciarska, lecz nie brałem pod uwagę upływu czasu i jak widać, kariera nie trwa długo – powiedział 30-latek.
Daniel Andre Tande zmaga się z depresją
Norweska federacja narciarska nie pozostawiła byłego skoczka bez wsparcia. Tande został włączony do programu "Neste steg" ("Następny krok") przy centrum sportu zawodowego Olympiatoppen w Oslo. Program ten pomaga byłym sportowcom odnaleźć się na rynku pracy po zakończeniu kariery.
Tande startował w Pucharze Świata od 2013 roku. Jest drużynowym mistrzem olimpijskim z Pjongczangu (2018) oraz zdobywcą czterech złotych medali mistrzostw świata w lotach narciarskich – trzech drużynowo i jednego indywidualnie. Przyznał, że głównym powodem zakończenia kariery były skutki upadku w Planicy przed ponad trzema laty.
Feralny skok na skoczni w Planicy
25 marca 2021 roku, zaraz po wyjściu z progu, Tande upadł na zeskok w Planicy. Nieprzytomny został wówczas przetransportowany helikopterem do szpitala w Lublanie, gdzie wprowadzono go w śpiączkę farmakologiczną na kilka dni.
Po wybudzeniu zdałem sobie sprawę z tego, że tego dnia otarłem się o śmierć i pojawiła się bariera psychiczna. Udawało mi się ją wielokrotnie pokonać, lecz powracała, za każdym razem coraz silniej. W końcu strach okazał się silniejszy niż radość z uprawiania dyscypliny, która była całym moim życiem – wyjaśnił 30-latek.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
