Ogólnoeuropejski Inwestycyjny Produkt Emerytalny coraz bardziej zyskuje na popularności - także w Polsce. OIPE funkcjonuje od września 2023 roku. Na czym polega europejska emerytura i do kogo jest skierowana? Szczegóły poniżej.
OIPE, a zatem Ogólnoeuropejski Inwestycyjny Produkt Emerytalny, umożliwia mieszkańcom Unii Europejskiej gromadzenie oszczędności w różnych walutach – także w euro. Celem OIPE jest zapewnienie dodatkowego dochodu po ukończeniu aktywności zawodowej, obok emerytury państwowej oraz innych dodatkowych państwowych możliwości wsparcia.
OIPE jest nadzorowany przez organy krajowe oraz Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
OIPE działa podobnie do istniejącego w Polsce już od dłuższego czasu IKZE. Przystąpienie do niego jest dobrowolne i polega na dokonywaniu wpłat na indywidualnie subkonto, gdzie następnie firma inwestycyjna zajmuje się inwestowaniem zgromadzonych środków.
OIPE umożliwia dużą wygodę w przypadku, gdy zamierzamy przeprowadzić się do innego kraju. Nadal istnieje wtedy możliwość kontynuowania wpłat z zagranicy. OIPE nie jest związany z zatrudnieniem, a w związku z tym mogą z niego korzystać osoby bezrobotne, przebywające na urlopie macierzyńskim lub studenci. Do OIPE może dołączyć każda osoba, która ukończyła 15. rok życia.
Trzeba pamiętać, że OIPE można założyć wyłącznie do określonego wieku. Osoba, która ma uprawnienia emerytalne i ukończyła 55. rok życia, nie będzie już miała możliwości zawarcia umowy o prowadzenie OIPE.
Umowa o prowadzenie OIPE może być zawarta z bankiem, funduszem inwestycyjnym, towarzystwem emerytalnym, firmami zarządzającymi aktywami lub innymi firmami zarządzającymi funduszami.
Wpłat na OIPE można dokonywać w dowolnym czasie, jednak istnieje roczny limit, którego nie można przekroczyć. W przeciągu roku wynosi on trzykrotność przeciętnego prognozowanego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej na dany roku.
Środki zgromadzone w ramach OIPE można wypłacić po osiągnięciu 60. roku życia lub po nabyciu uprawnień emerytalnych i skończeniu 55 lat.
