Rdestowiec ostrokończysty jest rośliną, która naturalnie występuje w Korei, Japonii, Tajwanie, a także północnej części Chin. Na kontynencie europejskim pojawił się po raz pierwszy w pierwszej połowie XIX wieku i zaczęła swoją ekspansję. Dziś dość powszechnie występuje również w Polsce. Roślina szybko się rozrasta, wypierając rodzime gatunki. To sprawiło, że wprowadzono zakaz jej uprawy, by ograniczyć straty w ekosystemie.
Wypieranie przez rdestowiec ostrokończysty rodzimych gatunków roślin, to nie jedyny problem. Bylina prowadzi do stopniowej degradacji gleby, w której rośnie, zmieniając jej fizykochemiczne właściwości. Korzenie rośliny bardzo silnie się rozrastają. Posadzona w pobliżu chodników, z czasem niszczy ich nawierzchnię.
Portal top.pl wskazuje, że roślina sprawia problemy wszędzie, gdzie się pojawi. Przy traktach kolejowych ogranicza widoczność, a w obszarach nadbrzeżnych blokuje dostęp wody.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Z regulacji prawnych jasno wynika, że obowiązek usunięcia inwazyjnej rośliny spoczywa na właścicielu działki lub zarządcy terenu. Zagadnienie to regulują ustawa o gatunkach obcych z dnia 11 sierpnia 2021 r. oraz rozporządzenie wykonawcze w sprawie listy inwazyjnych gatunków obcych z dnia 9 grudnia 2022 r.
Czytaj też: Zadzwonił telefon żony Ziobry. "Pani mąż nie żyje"
Jak skutecznie pozbyć się rdestowca ostrokończystego?
Rdestowiec ostrokończysty bardzo szybko się rozrasta i ma silne korzenie, przez co jego usunięcie jest wyjątkowo trudne. Wycięcie znajdujących się nad ziemią części byliny nie będzie skuteczne, bo będzie nadal rozrastała się przez podziemne kłącza. Należy usunąć także podziemne części rośliny. Do zwalczania rdestowca wykorzystywane są bardzo silne herbicydy lub metody mechaniczne.
Specjaliści zalecają sięganie po ten drugi rodzaj, bo nie niesie on ze sobą negatywnych konsekwencji dla gleby. Wiąże się jednak z większym nakładem pracy. Należy bowiem wykopywać roślinę i kosić jej kłącza nawet do 8 razy w sezonie.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
