Dziś trudno wyobrazić sobie ceremonię ślubną bez wzajemnego wręczania sobie obrączek. Pierwsze "krążki" dawali sobie już mieszkańcy starożytnego Egiptu.
Od XIII wieku rytuał wymiany obrączek stał się również tradycją kościelną i na stałe wpisał się w plan ceremonii ślubnych. Dla chrześcijan obrączki zyskały więc wymiar religijny. Są one bowiem także symbolem zawarcia związku małżeńskiego przed Bogiem.
Na której ręce nosi się obrączkę ślubną?
Do dziś, na lewej ręce nosi się obrączki m.in.: we Francji, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Czechach, Słowacji, Włoszech, Słowenii, Turcji, Brazylii, Egipcie, Meksyku, USA i Kanadzie. W Polsce i wielu innych krajach przyjęło się jednak nosić obrączkę na prawej dłoni.
Skąd takie różnice? Wyjaśnia w rozmowie z Onetem ks. dr hab. Dominik Ostrowski, liturgista, wykładowca akademicki i konsultor Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Konferencji Episkopatu Polski:
Zwyczaj noszenia obrączki na prawej dłoni to stara rzymska tradycja, upowszechniona w całej Europie. Prawa ręka miała tam szczególne znaczenie: władzy, wolności, decyzyjności.
Vena amoris – żyła miłości
Liturgista podkreśla, że tradycje zaczęły się z czasem odmiennie kształtować w różnych zakątkach świata:
Źródła podają, że to rozróżnienie zwyczajów pojawiło się najpierw we Francji w XIV w., a potem od XVII w. zaczęło się upowszechniać w innych krajach: Anglii, Irlandii, Włoszech, Szwecji, Czechach, na Słowacji, jeszcze później w USA, Kanadzie, Meksyku. Nie wiemy na pewno, z czego wynikło, ale znaczenie mogły mieć starożytne zwyczaje egipskie, odkryte ponownie w epoce renesansu. Już 6 tys. lat przed Chrystusem Egipcjanie nosili pierścienie na czwartym palcu lewej dłoni, bo według nich to tam biegła tzw. vena amoris – żyła miłości, bezpośrednio połączona z sercem.
Obrączka jako symbol miłości i oddania wciąż ewoluuje. Jednak chyba najważniejsze nie jest to, w jaki sposób go nosimy, ale co dla nas znaczy i czy kryją się pod nim szczere intencje.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
