Jak pisze Adam Adamczyk, z portalu kwantowo.pl, Mount Everest pod względem wysokości względnej ma zaledwie około 4600 metrów. To oznacza, że od podłoża do szczytu ma właśnie taką wysokość. Pozostałą wysokość zawdzięcza położeniu góry.
Co to jest wysokość względna?
Wysokość względna to pionowa odległość mierzona od poziomu morza do jakiegoś punktu odniesienia. Najczęściej stosowana jest do określania wysokości szczytów górskich w stosunku do nizin, wyżyn lub dolin.
Mieszcząca się na Alasce góra Denali (dawniej Mount McKinley) znajduje się 6190 m n.p.m., to mniej niż Mount Everest. Jednak jego wysokość względna wynosi około 5500 metrów, co czyni ją prawie o kilometr wyższą od najsłynniejszego szczytu świata.
Można pójść jeszcze o krok dalej. Najwyższy z hawajskich wulkanów, czyli Mauna Kea ma jeszcze ciekawszą historię. Wulkaniczna góra osiąga wysokość 4205 m n.p.m. Jednak wyrasta z dna Oceanu Spokojnego, łącznie dając jej 10203 m wysokości względnej.
Oznaczenie m n.p.m. jest często błędnie interpretowane. Oznacza wysokość względem punktu odniesienia, jakim jest poziom morza. Jeśli szczyt położony jest na wyżynie, może być wyżej względem morza, ale mieć niższą wysokość względną, od innej góry, położonej na nizinie. Sama góra ma np. wysokość względną od podłoża 1000 metrów, ale znajduje się na wyżynie położonej 400 metrów n.p.m., w takim wypadku da jej to wysokość nad poziomem morza 1400 m.
Przeczytak też: Pierwsze w historii zdjęcie czarnej dziury. To prawdziwy przełom
Na co dzień jednak używamy terminu wysokości nad poziomem morza, a nie wysokości względnej. Dlatego też Mount Everest pozostaje najwyżej położonym punktem na świecie, ale sama w sobie nie jest największą górą.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
