Właściwości odżywcze nektarynek
Pozbawione typowej dla brzoskwiń mechatej skórki owoce są źródłem witamin (A, C i E), niezbędnych minerałów (potasu, magnezu i żelaza) i cennego błonnika.
Są doskonałym dodatkiem do jadłospisu — można dodawać je do owsianki, jogurtów, koktajli i sałatek albo zajadać je w formie samodzielnej, słodkiej przekąski.
Zobacz także: Gorszy niż cukier. Rujnuje metabolizm, jest rakotwórczy
Wpływ uwzględnienia nektarynek w diecie
Nektarynki zalecane są zarówno osobom chcącym poprawić swoją odporność i wesprzeć zdrowie oczu, jak i tym borykającym się z problemami trawiennymi. Pomagają bowiem w regulacji pracy jelit, zapobiegają zaparciom, promują regularne wypróżnienia, ogólnie poprawiają zdrowie układu pokarmowego, wspierają odchudzanie i są źródłem przeciwutleniaczy, które mogą pomóc w zapobieganiu chorobom jelit.
Ich spożywanie jest również w miarę korzystne dla osób z cukrzycą. Nektarynki mają niski indeks glikemiczny (IG), co oznacza, że nie powodują gwałtownego wzrostu poziomu cukru we krwi. Należy jednak pamiętać, że jako słodkie owoce zawierają sporo fruktozy – cukrzycy, mimo wszystko, powinni spożywać je z umiarem.
Przeciwwskazania do spożywania nektarynek
Istnieje grupa osób, u których spożycie nektarynek spowoduje reakcję alergiczną określaną jako zespół alergii jamy ustnej. To zjawisko spowodowane przez reagujące krzyżowo alergeny, występujące zarówno w pyłkach roślin, jak i niektórych produktach spożywczych.
Swoją reakcję na nektarynki powinny sprawdzić również osoby, które są uczulone na brzoskwinie — może się okazać, że występuje u nich reakcja alergiczna również na nektarynki.
Od tych owoców, poza alergikami, powinny z daleka trzymać się dwie grupy osób.
Osoby z zespołem jelita drażliwego. Choć błonnik obecny w nektarynkach przynosi na ogół trawienne korzyści, osobom z zespołem jelita drażliwego może przysporzyć dyskomfortu — wzdęć, gazów i biegunki.
Osoby z nietolerancją histaminy. Nektarynki są owocami o umiarkowanej zawartości histaminy, więc osoby z jej nietolerancją mogą po ich spożyciu odczuwać typowe objawy alergiczne.
Czym jest nietolerancja histaminy?
Nietolerancję histaminy po raz pierwszy opisano w 1974 roku w USA, kiedy 232 osoby zatruły się tuńczykiem z puszki. Początkowo myślano, że przyczyną zatrucia są bakterie.
Winowajcą była histamina — związek chemiczny, który produkowany jest przez ludzki organizm i – dodatkowo – dostarczany z pożywieniem. W odpowiednich ilościach jest zbawienna, w nadmiarze niekorzystna. Zwykle jej nadmiar rozkłada enzym DAO (diaminooksydaza), zdarza się jednak, że histaminy jest tak dużo, że DAO nie nadąży z jej unieszkodliwianiem.
W ludzkim organizmie rozwinie się wówczas odpowiedź łudząco podobna do alergicznej.
Mechanizm działania potraw z histaminą jest różny — niektóre pokarmy same w sobie zawierają sporo histaminy, inne po prostu wyzwalają w ludzkim organizmie jej produkcję. Niezależnie od mechanizmu, efekt jest ten sam.
Osoby z nietolerancją histaminy powinny więc unikać spożywania długo dojrzewających wędlin (np. salami), twardych serów (np. Parmezan), czerwonego wina i szampana, marynowanych śledzi, tuńczyka, ostryg, truskawek, czekolady, ananasa, papai, pomidorów, szpinaku, cynamonu i wspomnianych nektarynek.
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
