Dla wielu zwierząt sen jest doskonałą strategią przetrwania zimy. Aby jednak mogły przetrwać ten czas, podobnie jak ptaki przed odlotem, muszą się do niego przygotować. W czasie poprzedzającym nierzadko wielotygodniowy spoczynek intensywnie żerują i gromadzą zapasy tłuszczu oraz szukają odpowiedniego schronienia.
Najczęściej są to różnego rodzaju nory, rozpadliny, dziuple, jaskinie, sterty gałęzi i liści. W czasie snu następuje szereg zmian fizjologicznych. Procesy życiowe ulegają spowolnieniu. Obniża się temperatura ciała, oddech jest płytszy i rzadszy, spada liczba uderzeń serca.
Zaczął się czas jesiennej słoty i chłodów. Jest to również czas na przygotowanie swoich legowisk. Zwierzęta starannie urządzają kryjówki, które są uszczelniane i ocieplane. W środku moszczą je gałązkami, liśćmi i mchem - informują leśnicy.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Dla orzesznicy, popielicy widocznej na zdjęciu, koszatki i smużki sygnałem do snu są pierwsze przymrozki. Inne gatunki, jak choćby niedźwiedzie zwlekają ze snem do czasu pojawienia się pokrywy śnieżnej, która utrudnia im żerowanie. Jenoty zasypiają dopiero wtedy, gdy nadejdą bardzo silne mrozy, jeśli zima jest łagodna pozostają aktywne.
Odpowiednie zapasy zapewnią przeżycie nawet podczas najdłuższej zimy. Z bogatych zapasów słyną wiewiórki. Ich spiżarnie zawierają głównie nasiona, orzechy i grzyby. W czasie słonecznej pogody często wyruszają na poszukiwanie innych smakołyków np. owoców czy świeżych pąków.
Hibernacja dotyczy takich zwierząt jak: jeż świstak, popielica, chomik europejski, nietoperze oraz gady i płazy. U zwierząt tych w okresie zimy następuje o wiele większe spowolnienie metabolizmu, obniżenie temperatury ciała, zmniejszenie liczby oddechów i uderzeń serca.
Zwierzęta hibernujące sporadycznie przebudzają się w czasie takiego letargu, w celu uzupełnienia wody lub przemieszczenie się w obrębie kryjówki. Jest to dla nich ogromny wysiłek energetyczny. Wymuszone wybudzenie może okazać się dla nich tragiczne w skutkach.
